Απόφαση για επίδομα συμπαράστασης
22 Ιουνίου 2018
Αριθμός απόφασης: 10017/2018
ΤΟ
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Τμήμα ΙΕ΄ ΤΡΙΜΕΛΕΣ
Σ υ ν ε δ ρ ί α σ ε δημόσια στο ακροατήριό του στις 22 Ιουνίου 2018, με την εξής σύνθεση: Ιωάννα Λαμπίρη, Πρόεδρο Πρωτοδικών Δ.Δ., Χριστίνα Γιαννοπούλου και Αικατερίνη Αριστοτελίδου (Εισηγήτρια), Πρωτοδίκες Δ.Δ. και γραμματέα τον δικαστικό υπάλληλο Λάζαρο Λαγό,
γ ι α ν α δικάσει την προσφυγή με χρονολογία κατάθεσης 19.5.2015,
τ ο υ Ιωάννη ……………….του Χαραλάμπους, κατοίκου Θεσσαλονίκης,, νομίμως εκπροσωπουμένου από τη σύζυγό του και διορισθείσα με την …………… απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης ως δικαστική συμπαραστάτριά του ………………….., η οποία δεν εμφανίστηκε στο ακροατήριο, αλλά λογίζεται ότι παραστάθηκε με την από 5.6.2018 δήλωση, κατ’ άρθρο 133 παρ. 2 του Κ.Δ.Δ., όπως ισχύει, της πληρεξούσιας δικηγόρου της Αναστασίας Δαρνάκα,
κ α τ ά τ ο υ ν.π.δ.δ. με την επωνυμία
«Οργανισμός Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματιών» (Ο.Α.Ε.Ε.) και ήδη ν.π.δ.δ. με την επωνυμία «Ενιαίος Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης» (Ε.Φ.Κ.Α.), που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα από το Διοικητή του, για τον οποίο παραστάθηκε η πληρεξούσια δικηγόρος …………..
Κατά τη συζήτηση, η πληρεξούσια δικηγόρος του διαδίκου, που παραστάθηκε, ανέπτυξε τους ισχυρισμούς του και ζήτησε όσα αναφέρονται στα πρακτικά.
Μετά τη δημόσια συνεδρίαση, το Δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη.
Αφού μελέτησε τη δικογραφία, σκέφθηκε σύμφωνα με το νόμο.
Η κ ρ ί σ η τ ο υ ε ί ν α ι η ε ξ ή ς:
1. Επειδή, με την κρινόμενη προσφυγή, η οποία εισάγεται εκ νέου προς συζήτηση μετά την εκτέλεση όσων διατάχθηκαν με την 3764/2017 προδικαστική απόφαση του Δικαστηρίου τούτου, επιδιώκεται η ακύρωση της 866/7.4.2015 απόφασης του Προϊσταμένου του Τμήματος Συντάξεων της Περιφερειακής Διεύθυνσης του Α΄ Τομέα Θεσσαλονίκης του Οργανισμού Ασφάλισης Ελευθερων Επαγγελματιών (Ο.Α.Ε.Ε.). Με την απόφαση αυτή απορρίφθηκε αίτημα του προσφεύγοντος για προσαύξηση της χορηγηθείσας στον ίδιο σύνταξης αναπηρίας κατά ποσοστό 50% για το χρονικό διάστημα από 1.10.2014 έως 1.10.2016, με την αιτιολογία ότι ο ανωτέρω δεν χρήζει συμπαράστασης ετέρου προσώπου, καθόσον δεν τελεί σε κατάσταση ολικής ανικανότητας.
2. Επειδή, στην παράγραφο 3 του άρθρου 42 του ν. 1140/1981 (ΦΕΚ Α΄ 68) ορίζεται ότι : «Το ποσόν της καταβαλλομένης συντάξεως λόγω αναπηρίας εις συνταξιούχους ασφαλιστικών φορέων αρμοδιότητος Υπουργείου Κοινωνικών Υπηρεσιών, προσαυξάνεται κατά ποσοστόν 50%, εφόσον ο ανάπηρος ευρίσκεται διαρκώς εις κατάστασιν απαιτούσαν συνεχή επίβλεψιν, περιποίησιν και συμπαράστασιν ετέρου προσώπου (απόλυτος αναπηρία)». Περαιτέρω, στο άρθρο 24 παρ. 3 του π.δ. 258/2005 (ΦΕΚ Α΄ 316) «Καταστατικό του Οργανισμού Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματιών (Ο.Α.Ε.Ε.)» ορίζεται ότι: «Το ποσό της καταβαλλόμενης από τον οργανισμό μηνιαίας σύνταξης λόγω αναπηρίας προσαυξάνεται κατά 50% αυτής, εφόσον ο ανάπηρος βρίσκεται σε κατάσταση που απαιτεί συνεχή επίβλεψη, περιποίηση και συμπαράσταση άλλου προσώπου (απόλυτος αναπηρία). …» και στο άρθρο 22 του ίδιου νομοθετήματος ορίζεται ότι: «1. Αρμόδια για τη διαπίστωση της αναπηρίας, κατά την έννοια της παρ. 3 του άρθρου 21, είναι η πρωτοβάθμια υγειονομική επιτροπή του Ο.Α.Ε.Ε. του τόπου κατοικίας του ασφαλισμένου, στην οποία παραπέμπεται από το αρμόδιο όργανο του Οργανισμού. 2. … 3. Την απόφαση της πρωτοβάθμιας υγειονομικής επιτροπής μπορεί να προσβάλλει ο ασφαλισμένος στη δευτεροβάθμια υγειονομική επιτροπή 4. Οι υγειονομικές επιτροπές είναι αρμόδιες και για τις παροχές του Κλάδου Υγείας όπου από τον ισχύοντα κανονισμό ή από σχετικές αποφάσεις του Δ.Σ. του ΟΑΕΕ απαιτείται η παραπομπή των ασφαλισμένων σε αυτές …». Στο, δε, άρθρο 25 της υπουργικής απόφασης Φ80000/7228/308/2006 (ΦΕΚ Β΄ 1397) «Κανονισμός Ασφαλιστικής Λειτουργίας Οργανισμού Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματιών (Ο.Α.Ε.Ε.)» ορίζεται ότι: «1. Οι Πρωτοβάθμιες και Δευτεροβάθμιες Υγειονομικές Επιτροπές προβλέπονται από τον Κανονισμό Ασφάλισης και Παροχών (άρθρο 22 π.δ. 258/2005) … 2. Οι Πρωτοβάθμιες Υγειονομικές Επιτροπές είναι αρμόδιες για τη διαπίστωση από ιατρικής άποψης της φύσης, των αιτίων, της έκτασης και της διάρκειας της σωματικής ή της πνευματικής πάθησης ή βλάβης ή εξασθένησης του αιτούμενου σύνταξη, είτε ως άμεσα ασφαλισμένου, είτε ως μέλους οικογενείας θανόντος ασφαλισμένου ή συνταξιούχου. … Επίσης οι ανωτέρω Επιτροπές κρίνουν σε περίπτωση αναπηρίας, εάν ο ανίκανος προς άσκηση του επαγγέλματός του δεν μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί και έχει ανάγκη συμπαράστασης άλλου προσώπου … 3. … 4. … 5. … 6. Οι γνωματεύσεις των Υγειονομικών Επιτροπών είναι έγγραφες και ειδικώς αιτιολογημένες και υποβάλλονται στην Υπηρεσία, στην οποία εκκρεμεί το αίτημα του εξεταζόμενου…». Εξάλλου, στο άρθρο 6 παρ. 1 του ν. 3863/2010 (ΦΕΚ Α΄ 115), όπως ίσχυε κατά τον κρίσιμο χρόνο, οριζόταν ότι : «Από 1.1.2011 στο Ι.Κ.Α. – Ε.Τ.Α.Μ. δημιουργείται Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕ.Π.Α.), υπαγόμενο στη Διεύθυνση Αναπηρίας και Ιατρικής της Εργασίας της Διοίκησης Ι.Κ.Α. – Ε.Τ.Α.Μ., για την εξασφάλιση της ενιαίας υγειονομικής κρίσης όσον αφορά στον καθορισμό του βαθμού αναπηρίας των ασφαλισμένων όλων των ασφαλιστικών φορέων, συμπεριλαμβανομένου του Δημοσίου, καθώς και των ανασφάλιστων, για τους οποίους απαιτείται η πιστοποίηση της αναπηρίας.». Στην παρ. 7 του ίδιου άρθρου και νόμου, όπως η παράγραφος αυτή τροποποιήθηκε με το άρθρο 76 παρ. 2 του ν. 3996/2011 (ΦΕΚ Α΄ 170) και αντικαταστάθηκε με τη παρ. 2 του άρθρου 17 του ν. 4058/2012 (ΦΕΚ Α΄ 63), ορίζεται ότι: «Από 1.9.2011 καταργούνται όλες οι άλλες Επιτροπές πιστοποίησης αναπηρίας που λειτουργούν σήμερα στους φορείς κοινωνικής ασφάλισης, στις νομαρχίες και το Δημόσιο, με εξαίρεση τις Ανώτατες Υγειονομικές Επιτροπές, Στρατού (Α.Σ.Υ.Ε.), Ναυτικού (Α.Ν.Υ.Ε.), Αεροπορίας (Α.Α.Υ.Ε.), την Ανώτατη Υγειονομική Επιτροπή της Ελληνικής Αστυνομίας, την Ανώτατη Υγειονομική Επιτροπή του Πυροσβεστικού Σώματος, καθώς και τις Επιτροπές Απαλλαγών και τις Τριμελείς εξ ιατρών Επιτροπές, οι οποίες εξακολουθούν να ασκούν τις αρμοδιότητες τους».
3. Επειδή με τις ανωτέρω διατάξεις θεσπίζεται ως κανόνας ότι προσαύξηση της χορηγουμένης από τον O.A.E.E. σύνταξης κατά 50% δικαιούνται οι συνταξιούχοι λόγω αναπηρίας με μόνη την προϋπόθεση ότι βρίσκονται διαρκώς σε κατάσταση που απαιτεί συνεχή επίβλεψη, περιποίηση και συμπαράσταση άλλου προσώπου (απόλυτη αναπηρία). Η διαπίστωση δε της ανάγκης της πρόσθετης αυτής ασφαλιστικής προστασίας, που συνάπτεται στενώς προς την υγειονομική κατάσταση του συνταξιούχου και προς τις ειδικότερες βιοτικές του ανάγκες, ανατέθηκε στις υγειονομικές επιτροπές (πρβλ. ΣτΕ 2430/2006, 2885/2005). Η κρίση, δε, των υγειονομικών επιτροπών περί της συνδρομής των προϋποθέσεων του νόμου (άρθρα 42 παρ. 3 του ν. 1140/1981 και 24 παρ. 3 του π.δ. 258/2005), εφόσον είναι προσηκόντως αιτιολογημένη, είναι δεσμευτική για τα ασφαλιστικά όργανα του Ο.Α.Ε.Ε. και για τα περαιτέρω επιλαμβανόμενα, κατ’ άρθρο 7 και επόμενα του ν. 702/1977, διοικητικά δικαστήρια (πρβλ. ΣτΕ 1252/2009, 630/2005, 3455/2003).
4. Επειδή, στην προκείμενη περίπτωση, από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτουν τα εξής: Ο προσφεύγων, που γεννήθηκε στις 8.7.1955, υποβλήθηκε σε καθεστώς πλήρους στερητικής δικαστικής συμπαράστασης βάσει της 24850/2010 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, με δικαστική συμπαραστάτρια τη σύζυγό του……………………………, διότι, κατά τα αναφερόμενα στην ανωτέρω απόφαση, διαπιστώθηκε ότι «πάσχει από χρόνια ψυχωσική συνδρομή με υπολειμματικά στοιχεία παρανοϊκού τύπου, τα οποία εμφάνιζε αδιαλείπτως από το 1995, μια διαρκή ψυχωσική διαταραχή που αποκλείει τη χρήση του λογικού και τον καθιστά ανίκανο να επιμελείται του εαυτού του και των περιουσιακών του υποθέσεων» και κρίθηκε ότι εξαιτίας της ανωτέρω πάθησης χρήζει της επιμέλειας άλλου προσώπου. Ο ανωτέρω είναι συνταξιούχος του Τ.Ε.Β.Ε. (και ήδη Ο.Α.Ε.Ε.) λόγω αναπηρίας, από 1.10.2009, έχοντας συμπληρώσει 8.300 ημέρες ασφάλισης στο ΤΕΒΕ και 404 στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ. Ειδικότερα, με την ………………27/9.11.2010 απόφαση του Προϊσταμένου της Περιφερειακής Διεύθυνσης Κρήτης του Ο.Α.Ε.Ε. συνταξιοδοτήθηκε για το χρονικό διάστημα από 1.10.2009 έως 30.9.2011 με ποσοστό ανατομοφυσιολογικής βλάβης και ασφαλιστικής αναπηρίας 80% (βλ. σχ. την από 6.11.2009 απόφαση Α.Υ.Ε., με την οποία διαπιστώθηκε ότι ο προσφεύγων πάσχει από σχιζοφρενική ψύχωση και δεν δύναται να υπογράφει ενσυνειδήτως και του αποδόθηκε το προαναφερθέν ποσοστό αναπηρίας 80%), ενώ με την 18/03129/22.8.2011 απόφαση του Προϊσταμένου της Περιφερειακής Διεύθυνσης του Α΄ Τομέα Θεσσαλονίκης του Οργανισμού του χορηγήθηκε προσαύξηση σύνταξης κατά 50% (επίδομα συμπαράστασης) για το χρονικό διάστημα από 1.1.2011 έως 30.9.2011. Ακολούθως, με την 18/04753/16.12.2011 απόφαση του ίδιου ως άνω Προϊσταμένου αποφασίστηκε η παράταση της συνταξιοδότησής του με ποσοστό ανατομοφυσιολογικής βλάβης 67% και ποσοστό ασφαλιστικής αναπηρίας 70%, καθώς και της κατά τα ανωτέρω προσαύξησης. H απόφαση αυτή εκδόθηκε μετά την παραπομπή του στην πρωτοβάθμια υγειονομική επιτροπή (Α.Υ.Ε.) η οποία με την 1262/31.8.2011 γνωμάτευσή της, αφού αποφάνθηκε ότι αυτός παρουσιάζει «χρόνια ψυχωσική συνδρομή σχιζοφρενικού τύπου, υπό φαρμακευτική αγωγή (παλαιά νοσηλεία τον 10/1995)» και ότι «χρήζει επιδόματος συμπαράστασης ετέρου προσώπου, καθώς δεν δύναται να αυτοεξυπηρετηθεί», προσδιόρισε το ποσοστό της ανατομοφυσιολογικής βλάβης του σε εξήντα επτά τοις εκατό (67%) και γνωμάτευσε ότι συντρέχει στο πρόσωπό του ποσοστό ασφαλιστικής αναπηρίας εβδομήντα τοις εκατό (70%) για το χρονικό διάστημα από 1.10.2011 έως 30.09.2014. Στη συνέχεια, με την 18/04274/23.12.2014 απόφαση του ανωτέρω Προϊσταμένου αποφασίσθηκε η παράταση της συνταξιοδότησής του με ποσοστό ασφαλιστικής αναπηρίας 67% για το χρονικό διάστημα από 1.10.2014 έως 30.9.2017, καθώς και η εφ’ όρου ζωής παράταση της συνταξιοδότησής του από 1.10.2017 με το ίδιο ποσοστό αναπηρίας, ενώ με την 866/7.4.2015 απόφαση του εν λόγω Προϊσταμένου απορρίφθηκε το αίτημά του για προσαύξηση της ανωτέρω σύνταξης κατά 50% για το χρονικό διάστημα από 1.10.2014 έως 1.10.2016, με την αιτιολογία ότι κρίθηκε ότι ο ανωτέρω δεν χρήζει συμπαράστασης ετέρου προσώπου, καθόσον δεν τελεί σε κατάσταση ολικής ανικανότητας για το χρονικό αυτό διάστημα. Η ανωτέρω απόφαση εκδόθηκε κατ’ επίκληση της ………………………/30.1.2015 γνωμάτευσης της Β΄ βάθμιας Υγειονομικής Επιτροπής ΚΕ.Π.Α. Πύλης Αξιού, με την οποία διαπιστώθηκε ότι ο ανωτέρω πάσχει από σχιζοφρένεια με ποσοστό αναπηρίας 67%, κατ’ επικύρωση της 09905/2014/11022 απόφαση της Α΄ βάθμιας Υγειονομικής Επιτροπής. Στο σκεπτικό της εν λόγω γνωμάτευσης αναφέρονται τα εξής: «Προσέρχεται συνοδευόμενος από τη σύζυγό του. Εικόνα χρόνιου ψυχωσικού ασθενούς. Παραλληρητικές ιδέες – ακουστικές ψευδαισθήσεις – πτωχή εναισθησία – Απρόσφορο συναίσθημα – υποβουλησία – Νοσηλείες σε Ψ.Κ. υπό Φ.Α. με αντιψυχωσικά – Δεν φέρει εσώρουχο μιας χρήσης- Δύναται να αυτοεξυπηρετηθεί ως προς τις βασικές βιοτικές ανάγκες».
Ήδη, με την υπό κρίση προσφυγή και το επ’ αυτής νομίμως κατατεθέν από 26.9.2016 υπόμνημα του, ο προσφεύγων διά της συζύγου και δικαστικής συμπαραστάτριάς του ……………………….στρέφεται κατά της τελευταίας ως άνω απόφασης του Προϊσταμένου της Περιφερειακής Διεύθυνσης του Α΄ Τομέα Θεσσαλονίκης, υποστηρίζοντας ότι μη νομίμως δεν παρατάθηκε η χορήγηση του ένδικου επιδόματος για το ανωτέρω χρονικό διάστημα, καθόσον ο ίδιος χρήζει διαρκώς επίβλεψης και συμπαράστασης ετέρου προσώπου, αφού λόγω της νόσου του δεν μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί (σίτηση, τήρηση κανόνων καθαριότητας). Προς απόδειξη των ανωτέρω προσκομίζει και επικαλείται, μεταξύ άλλων: α) το από 28.1.2015 ιατρικό πιστοποιητικό της ψυχιάτρου……………………., στο οποία αναφέρεται αυτολεξεί ότι ο προσφεύγων: «…πάσχει από σχιζοφρένεια παρανοϊκού τύπου από το 1995. Παρακολουθείται από ψυχίατρο και λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή. Πρόκειται για ασθενή που δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα, μειωμένη ικανότητα προσοχής – συγκέντρωσης – μνήμης, παραληρητικές ιδέες διώξεων, έντονη καχυποψία και δυσπιστία, απουσία ειρμού σκέψης και συνοχής. Επίσης, παρουσιάζει τάσεις φυγής, κατάχρηση νικοτίνης, καφεΐνης και υπερφαγία. Έλλειψη καθαριότητας και προσωπικής υγιεινής. …. κρίνεται ανίκανος να αυτοεξυπηρετείται, συνεπώς χρήζει επιμέλειας άλλου προσώπου.», β) το από 9.9.2016 πιστοποιητικό της ίδιας ως άνω ψυχιάτρου, στο οποίο επαναλαμβάνεται η πάθηση του προσφεύγοντος, ενώ, περαιτέρω, αναφέρεται αυτολεξεί ότι ο ίδιος: «…έχει στο ενεργητικό του μια νοσηλεία διάρκειας περίπου ενός μηνός στο ψυχιατρικό νοσοκομείο Σούδας Χανίων. Παρακολουθείται συστηματικά από ιδιώτη ψυχίατρο και λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή με: Aloperidin tb 10 mg 1X2, Aloperidin dr. 2mg/ml fl X 15 ml 20 σταγ.Χ2φ. ημερ., Aloperidin inj. 150mg/3ml 1 ένεση/ 15νθήμερο και σε περιόδους κρίσεων λαμβάνει Zyprexa tb disp. 20 mg. 1 φ. ημερ.. Πρόκειται για ασθενή που δεν συνεργάζεται, είναι επικίνδυνος να μείνει μόνος, διότι κυριεύεται από πλήθος ακουστικών ψευδαισθήσεων και ιδέες διώξεως, απουσία ειρμού σκέψης και συνοχής, έντονη καχυποψία – δυσπιστία..», γ) τρεις συνταγές της ίδιας ως άνω ψυχιάτρου από τα έτη 2014, 2015 και 2016, από τις οποίες κατά τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος, συνάγεται ότι η χορηγούμενη σε αυτόν φαρμακευτική αγωγή περιλαμβάνει τις ίδιες δραστικές ουσίες, αυξάνεται, όμως συνεχώς, η δοσολογία της, γεγονός που καταδεικνύει, όπως υποστηρίζει, την επιδείνωση της κατάστασης της υγείας του.
5. Επειδή, το Δικαστήριο με την με την 3764/2017 προδικαστική του απόφαση έκρινε ότι η προαναφερθείσα 09905/2014/14791/30.1.2015 γνωμάτευση της Δευτεροβάθμιας Υγειονομικής Επιτροπής δεν ήταν επαρκώς αιτιολογημένη, καθώς η εν λόγω Επιτροπή αποφάνθηκε ότι ο προσφεύγων μπορούσε να αυτοεξυπηρετηθεί και δεν έχρηζε συμπαράστασης ετέρου προσώπου για το χρονικό διάστημα από 1.10.2014 έως 1.10.2016, χωρίς να τεκμηριώνει την κρίση της αυτή, παραθέτοντας εκείνες από τις βιοτικές λειτουργίες τις οποίες ο ανωτέρω μπορούσε ή δεν μπορούσε να εκτελέσει συνεπεία της ψυχιατρικής πάθησής του, ειδικότερα δε αν μπορούσε ή είχε τη βούληση να διατρέφει τον εαυτό του, να ντύνεται, να φροντίζει την ατομική του υγιεινή και εν γένει να περιποιείται εαυτόν, να κινείται εντός της οικίας του αλλά και εκτός αυτής, δίχως να θέτει σε κίνδυνο τη σωματική του ακεραιότητα, δεδομένου μάλιστα ότι, σύμφωνα με τα παρατιθέμενα στην προηγούμενη σκέψη πραγματικά περιστατικά, στο παρελθόν είχε κριθεί από τις υγειονομικές επιτροπές ότι ο ίδιος έχρηζε συνεχούς επίβλεψης και συμπαράστασης ετέρου προσώπου (για τα χρονικά διαστήματα από 1.1.2011 έως 30.9.2011 και από 1.10.2011 έως 30.9.2014), χωρίς να προκύπτει από τα αναφερόμενα στο σκεπτικό των εν λόγω ιατρικών γνωματεύσεων σημαντική διαφοροποίηση στην κατάσταση της υγείας και της κλινικής του εικόνας. Για τον λόγο αυτό, το Δικαστήριο ανέπεμψε την υπόθεση στην αρμόδια Υγειονομική Επιτροπή, προκειμένου αυτή, αφού εκτιμήσει την πάθηση του προσφεύγοντος και τα συμπτώματά της, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα στοιχεία του ιατρικού του φακέλου και τα πορίσματα της κλινικής του εικόνας (μεταξύ των οποίων ιδίως οι προσκομιζόμενες από τον ίδιο ιατρικές γνωματεύσεις της ψυχιάτρου………………………., να αποφανθεί εκ νέου, με πλήρη και ειδική αιτιολογία, αν αυτός, ενόψει και του ποσοστού αναπηρίας του, αλλά και της ιδιάζουσας φύσης της πάθησής του (ψυχιατρική νόσος) έχρηζε συμπαράστασης ή επίβλεψης άλλου προσώπου κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα και, ειδικότερα, αν ήταν σε θέση (υπό την έννοια όχι μόνο την κινητικής δυνατότητας ή της σωματικής δύναμης αλλά κυρίως της βούλησης ή της συνειδητοποίησης της ανάγκης) να αυτοεξυπηρετείται στις βασικές του ανάγκες, να διατρέφει τον εαυτό του, να ντύνεται, να φροντίζει για την ατομική του υγιεινή και να περιποιείται εν γένει εαυτόν, να κινείται εντός της οικίας του αλλά και εκτός αυτής, δίχως να θέτει σε κίνδυνο τη σωματική του ακεραιότητα.
6. Επειδή, σε εκτέλεση της προαναφερόμενης προδικαστικής απόφασης προσκομίσθηκε η υπ’ αρ. 09905/2017/10594/4.10.2017 γνωμάτευση της Β΄ Υ.Ε. του Κέντρου Πιστοποίησης Αναπηρίας Πύλης Αξιού (ΚΕ.Π.Α.), η οποία αποφάνθηκε ότι: «Στον ανωτέρω αναφερόμενο μετά από αξιολόγηση από τη Δευτεροβάθμια Υγειονομική Επιτροπή του ΚΕ.Π.Α. διαπιστώθηκαν οι παρακάτω παθήσεις κατά βαθμό και βαρύτητα: ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΙΚΗ ΨΥΧΩΣΗ. ΑΠΑΝΤΩΝΤΑΣ ΣΕ ΠΡΟΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ: ΑΠΑΝΤΟΥΜΕ ΟΤΙ Ο Κ. ……………………….ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΑΠΟ 1.10.2014 ΕΩΣ 1.10.2016 ΛΟΓΩ ΑΒΟΥΛΙΑΣ ΚΑΙ ΕΛΛΕΙΨΗΣ ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗΣ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ ΕΧΡΗΖΕ ΕΠΙΔΟΜΑΤΟΣ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ. Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι το συνολικό ποσοστό αναπηρίας του ανέρχεται σε 80% (…) κατά ιατρική πρόβλεψη, από 1.10.2014 έως 1.10.2016. Ποσοστό 80% (…) οφείλεται σε ψυχιατρική πάθηση. Κατά ιατρική κρίση χρήζει βοήθειας και συμπαραστάσεως ετέρου προσώπου: ΝΑΙ από 1.10.2014 έως 1.10.2016 ».
7. Επειδή, ενόψει των ανωτέρω πραγματικών περιστατικών, το Δικαστήριο κρίνει ότι η ανωτέρω νεότερη 09905……………….2017 γνωμάτευση της Δευτεροβάθμιας Υγειονομικής Επιτροπής του ΚΕ.Π.Α. Ι.Κ.Α. – Ε.Τ.Α.Μ. Πύλης Αξιού Θεσσαλονίκης παρίσταται επαρκώς αιτιολογημένη, καθώς η Επιτροπή προσδιόρισε το ποσοστό της αναπηρίας του προσφεύγοντος σε 80% και αποφάνθηκε ότι ο ανωτέρω έχρηζε βοήθειας και συμπαραστάσεως ετέρου προσώπου κατά το ένδικο χρονικό διάστημα, αφού έλαβε υπόψη και αξιολόγησε όλα τα στοιχεία του ιατρικού φακέλου και τα πορίσματα της κλινικής του εικόνας. Κατόπιν τούτων, το Δικαστήριο κρίνει ότι ο προσφεύγων δικαιούταν προσαύξηση της χορηγηθείσας στον ίδιο σύνταξης αναπηρίας κατά ποσοστό 50% για το εν λόγω χρονικό διάστημα. Συνεπώς, ο Προϊστάμενος του Τμήματος Συντάξεων της Περιφερειακής Διεύθυνσης του Α΄ Τομέα Θεσσαλονίκης του Οργανισμού Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματιών (Ο.Α.Ε.Ε.), που με την προσβαλλόμενη απόφασή του έκρινε αντίθετα, εσφαλμένως εκτίμησε τα πραγματικά περιστατικά και εφάρμοσε τον νόμο.
8. Επειδή, κατ’ ακολουθίαν, η υπό κρίση προσφυγή πρέπει να γίνει δεκτή και να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη απόφαση. Περαιτέρω, πρέπει να επιστραφεί στον προσφεύγοντα το καταβληθέν παράβολο (άρθρο 277 παρ.9 του Κ.Δ.Δ), κατ’ εκτίμηση, όμως, των περιστάσεων, να απαλλαγεί ο καθ’ ου η προσφυγή από τα δικαστικά έξοδα του προσφεύγοντος (άρθρο 275 παρ.1.εδ΄έ του Κ.Δ.Δ.).
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ
Δέχεται την προσφυγή.
Ακυρώνει την υπ’ αριθμόν …………/7.4.2015 απόφαση του Προϊσταμένου του Τμήματος Συντάξεων της Περιφερειακής Διεύθυνσης του Α΄ Τομέα Θεσσαλονίκης του Οργανισμού Ασφάλισης Ελευθερων Επαγγελματιών (Ο.Α.Ε.Ε.).
Απαλλάσσει τον καθ’ ου Οργανισμό από τα δικαστικά έξοδα του προσφεύγοντος.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στη Θεσσαλονίκη, στις 7.11.2018 με την κατά τη συζήτηση της υπόθεσης σύνθεση του Δικαστηρίου. Η απόφαση, που σύμφωνα με το άρθρο 194 παρ. 3 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας υπογράφεται από την αρχαιότερη δικαστή της σύνθεσης, Χριστίνα Γιαννοπούλου πρωτοδίκη Δ.Δ. και την εισηγήτρια, λόγω προαγωγής της προέδρου πρωτοδικών δ.δ. Ιωάννας Λαμπίρη σε εφέτη δ.δ. και τοποθέτησής της στο Διοικητικό Εφετείο Λάρισας,
Η ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΗ ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΕΙΣΗΓΗΤΡΙΑ
δημοσιεύθηκε στις 19.12.2018 σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού με τη συμμετοχή της προέδρου πρωτοδικών δ.δ. Χαρίκλειας Σαμουρέλη, λόγω της ως άνω υπηρεσιακής μεταβολής.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Leave a Reply
Want to join the discussion?Feel free to contribute!